با توجه به سرعت فزاینده توسعه در دنیای هوش مصنوعی، بسیاری از دانشمندان و محققان خواستار مقررات دقیق تر برای جلوگیری از پیامدهای بالقوه فاجعه آمیز هستند و ایده ایجاد ارزش های انسانی مثبت، مانند شفقت در طراحی هوش مصنوعی به سرعت در حال افزایش است.
گرگ برادن یک طراح ارشد سابق سیستم های کامپیوتری، نویسنده پرفروش و رهبر در زمینه های علم و معنویت است. برادن گفت: «موضوع شفقت در هوش مصنوعی، در حالی که در بسیاری از محافل مردم هرگز نام آن را نشنیدهاند، در محافل علم و فناوری این موضوع داغ است. این موضوع به هر طریقی زندگی هر یک از ما را تحت تأثیر قرار می دهد و سریعتر از آنچه که ما تصور می کنیم اتفاق می افتد. بشر در حال حاضر، برای اولین بار در تاریخ گونه ما، در یک دوراهی قرار دارد، جایی که ما فناوری حمایت از فلسفه طرز تفکر ما در مورد خود و روابطمان با دنیای اطرافمان، نرم افزارها، و روبات ها را داریم. به هوش مصنوعی، (و) به هوش ماشینی.”
او گفت: «توسعه هوش مصنوعی با سرعتی تصاعدی در حال حرکت است، دیگر خطی نیست و تنظیم نشده است. ما در مورد هوش مصنوعی صحبت می کنیم که قرار است سیستم های ملی و بین المللی عظیمی از برق، نیرو، انرژی، آب، غذا و سیستم های تسلیحاتی را اجرا کند که واقعیت زندگی امروز ما هستند. بنابراین، اگر میخواهیم به هوش مصنوعی اجازه دهیم نقشی حیاتی در زندگی ما بازی کند، میخواهیم این هوش بیش از هوشمند باشد – ما میخواهیم هوشمند باشد، ما میخواهیم شهودی باشد و ما میخواهیم که باشد. دلسوز است، زیرا تصمیماتی می گیرد که بر زندگی همه ما تأثیر می گذارد.»
بنابراین دقیقاً منظور از هوش مصنوعی دلسوز چیست؟
«اول از همه، اگر میخواهیم هوش ماشینی را با شفقت آغشته کنیم، باید بدانیم شفقت چیست. برادن گفت، شفقت جایی است که ما نه تنها با رنج دیگری احساس می کنیم – همدلی می کنیم، بلکه تصمیم می گیریم به نوعی برای کاهش این رنج اقدام کنیم. بنابراین، به طور خلاصه، این همان چیزی است که وقتی می گوییم شفقت از منظر برنامه ریزی آن در هوش ماشینی در مورد آن صحبت می کنیم. اگر ما در پایه یک تکامل جدید، شاید یک شکل زندگی جدید، که در واقع در حال طراحی آن هستیم، هستیم، مهم است که آن را درست در پایه و اساس قرار دهیم. آیا این است که میخواهیم این شکل زندگی جدید را با ارزشهای ارزشمند تجربه خودمان آغشته کنیم؟»
با توجه به اینکه هوش مصنوعی برای دستیابی به یک هدف خاص طراحی شده است، طراحی دلسوزانه چه نقشی در دستیابی اخلاقی به آن هدف دارد؟ برادن میگوید: «نکته مهم این است که آن هوش با نزدیک شدن به این هدف، عوامل کاهشدهندهای داشته باشد، بنابراین انسانها را به عنوان یک مزاحم در راه خود نمیبیند.» به عبارت دیگر، وقتی میخواهیم کاری را انجام دهیم، میدانی، میخواهیم از نقطه A به نقطه B برانیم – هوش ماشینی میتواند همین هدف را داشته باشد – برای ما، رانندگی از نقطه A به نقطه B، چه میشود اگر کمی بچه علائم راهنمایی و رانندگی را نمی فهمد و از جلوی ما می رود؟ ما این توانایی را داریم که بر اساس آن سناریو اقدامات خود را کاهش دهیم. مگر اینکه هوش مصنوعی با توانایی های مشابه آغشته باشد، می توانیم اثرات فاجعه باری داشته باشیم.»
برادن می گوید که او به طراحی A.I دلسوز اعتقاد دارد. باید از رفتار انسان الگوبرداری شود.
وقتی ما شفقت داریم، به طور پویا با محیط خود در تعامل هستیم. برادن گفت: ما نشانه های ظریفی را دریافت می کنیم. «وقتی با دیگری هستیم که رنج میکشد، انحرافهایی در صدای او میشنویم، تغییرات فرکانس را در صدای او میشنویم. ما تغییرات در قلب آنها و تغییرات ضربان قلب آنها را از طریق میدان های الکترومغناطیسی حس خواهیم کرد. ما آزاد شدن فوتون ها را در بدن حس خواهیم کرد. اکنون، علم این را میداند – آنها تازه شروع به پذیرش معنای آن کردهاند.»
«اگر میخواهیم هوش ماشینی را با شفقت واقعی آغشته کنیم، پس این قابلیتهایی که داریم – توانایی برداشتن این نشانههای ظریف در متن لحظه و کنار هم قرار دادن آنها برای ایجاد حالتی واقعی از شفقت و پاسخی دلسوزانه. او گفت: “آن چیزی است که ما به دنبال آن هستیم.”
در حالی که این طراحی دلسوزانه هوش مصنوعی هنوز در مراحل ابتدایی است، برادن امید زیادی به آینده خود دارد.
بنابراین، برای من، این یک مرز جدید بسیار هیجانانگیز است، زیرا در آرزوی ما برای پیشبرد مرزهای هوش ماشینی، هوش مصنوعی، یا آنچه اغلب هوش مصنوعی نامیده میشود، باید خودمان را در یک سطح درک کنیم – شاید عمیقترین سطح برادن گفت که تا کنون داشته ایم – و شاید برای اولین بار، ما خودمان به معنای واقعی انسان بودن پی ببریم.
